کد مطلب:298749 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:147
شکوه ی حضرت زهرا از انصار
ترجمه:
ای فرزندان «قیله»، آیا من از ناحیه ی میراث پدرم مظلوم واقع شوم؟ در حالیكه من شما را می بینم و سخنانتان را می شنوم و در یك اجتماع قرار داریم، صدای دعوت مرا می شنوید و از خبرها آگاه هستید و دارای نفرات و نیرو و سلاح
هستید، در حالیكه نزد شما سلاح و سپر است و به كرات من به شما می رسد، اما اجابت نمی كنید! و ناله و فریاد خواهی من به گوشتان می رسد ولی به یاری من نمی آئید، در حالیكه شما به شجاعت و جنگاوری و خیر و صلاح معروف هستید و شما نخبه هایی هستید كه از میان مردم برگزیده شدید شما مردان خیری هستید كه برای اهل بیت اختیار شده اید. شما با سران عرب پیكار كردید و سختیها و رنجها را تحمل نمودید و با ملتهای (مشرك) و شجاعان بی منطق به رزم پرداختنید و ما (پیامبر و اهل بیت) همواره فرمانده بودیم و شما فرمانبر و امر ما را اطاعت می كردید. تا آسیای اسلام به گردش درآمد و بركات روزگار (غنایم) همچون شیر، جریان و كثرت پیدا كرد. و بنی مشركین به خاك مالیده شد (مشركین تسلیم شدند) و جوشش دروغ فرو نشست و آتش كفر خموش شد و غوغای هرج و مرح و فتنه آرام گرفت و نظام دین و حكومت استوار گشت، چرا كه بعد از آنكه حقیقت برایتان روشن شد (اقرار به ایمان كردید) اكنون از حق برگشتید، بعد از آن كه علنا از حق حمایت كردید حال همكاری خود را پنهان می كنید (در غدیر خم آنان از علی علیه السلام حمایت كردند و با او بیعت نمودند، چرا اكنون دست از حمایت او برداشته اید؟) و بعد از آن پیشقدمی، عقب نشستید؟ و بعد از ایمان شرك آوردید.
بدبختی باد آن قومی كه ایمان و پیمانشان را شكستند، بعد از آن كه عهد و پمیان بسته بودند (برای دفاع از اسلام و حاكمیت احكام الهی) و تصمیم گرفتند رسول خدا را از شهر بیرون كنند و اینان توطئه را علیه شما آغاز كردند. [1] آیا از
آنان وحشت دارید، در حالی كه سزاوار است از خدا بترسید اگر مومن هستید.
ادامه ی خطبه:
«الا وقد اری ان قد اخلدتم الی الخفض و ابعدتم من هو احق بالبسط و القبض، و خلوتم بالدعه، و نجوتم بالضیق من السعه، فمججتم ما [2] و عیتم و دسعتم الذی تسوغتم فان تكفروا انتم و من فی الارض جمیعا فان الله لغنی حمید».
الا قد قلت ما قلت هذا علی معرفه منی بالخذله التی خامرتكم و و الغدره التی [3] استشعرتها قلوبكم، و لكنها فیضه النفس، و نفثه الغیظ و خور القناه و بثه الصدر، و تقدمه الحجه، فدونكموها فاحتقبوها دبره الظهر، نقبه الخف باقیه العار، موسومه بغضب الله [4] و شنار الابد موصوله بنار الله الموقده التی تطلع علی الافئده، فبعین الله ما تفعلون؟ و سیعلم الذین ظلموا ای
منقلب ینقلبون، و انا ابنه نذیر لكم بین یدی عذاب شدید، فاعلموا انا عاملون، و انتظروا انا منتظرون... [5] »
[1] اشاره حضرت زهرا عليهاالسلام به قرارداد و پيمان نامه پيامبر پس از هجرت به مدينه با يهوديان است كه مدتي بعد پيمان شكني كردند و حضرت زهرا عليهاالسلام خيانت اصحاب سقيفه به اهل بيت رسول الله صلي الله عليه و آله را كمتر از خيانت يهوديان نمي داند.
جهت اطلاع بيشتر از مفاد عهدنامه رجوع شود به: سيره ي ابن هشام، ترجمه اسحاق همداني، جلد دوم، ص 501.
[2] اين قسمت در شرح ابن ابي الحديد، ذكر نشده است. در بلاغات النساء چنين آمده است: «الا قد راي ان اخلاتم الي الحفض و ركنتم الي الدعه فعجتم عن الدين و بحجتم الذي».
[3] در بلاغات النساء آمده است: «بالخذلان الذي خامر صدوركم».
[4] در بلاغات النساء، از «فاتصبوها» به بعد چنين آمده است: «مدبره الظهر ناكبه الحق باقيه العار موسومه».
[5] در بلاغات النساء پس از «انا منتظرون» آمده است: «قال ابوالفضل و قد ذكر قوم ان ابا العيناء ادعي هذا الكلام و قد رواه قوم و صححوه و كتبناه علي ما فيه».
ابوالفضل (طيفور نويسنده ي كتاب) گفت: همانا گروهي از ابي العيناء اين سخن را روايت كردند و تصحيح نودند و به ثبت رساندند.